In het hart van Herentals staat de Lakenhal, de belangrijkste getuige van het rijke Herentalse verleden. Het gebouw werd in het begin van de vijftiende eeuw gebouwd door rijke wolwevers en lakenmakers om er hun handel in te drijven. In 1512 werd het gebouw bijna volledig vernield door een brand. In 1534 was de wederopbouw een feit. In de loop van de tijd werden er vele herstellingen en verbouwingen aan het stadhuis gedaan. De laatste ingrijpende verbouwing dateert van 2010.
De Lakenhal is een sober rechthoekig gebouw. De hoogte van de toren bedraagt ongeveer 35 meter. Sinds het midden van de zestiende eeuw hangt in de belforttoren een beiaard. De vijftig klokken wegen samen bijna vier ton. De beiaard wordt nog regelmatig bespeeld.
De oudste bronnen noemen het gebouw het “gulden huys”, “meethuys” of “loothuys”. Omstreeks 1430 krijgt het gebouw officieel de naam ‘stadhuis’. Sinds 1998 heet het officieel Lakenhal. Het belfort staat op de lijst werelderfgoed van UNESCO.
Nu heeft de Lakenhal een socio-culturele functie. Er worden regelmatig tentoonstellingen en concerten georganiseerd. Tijdens tentoonstellingen is de Lakenhal vrij toegankelijk. Het belfort is niet toegankelijk voor het publiek.
Info en openingsuren: www.herentals.be/lakenhal